تا اینکه اشکشو دیدم

من تموم زندگیم مریم بود حتی یه لحظه هم نمیتونستم بهش فکر نکنم

شمارشو گرفته بودم و روزی یکی دو ساعت باهم تلفنی حرف میزدیم و بقیه روز رو چت میکردیم

من گارسون رستوران بودم و ساعت کارم از 5 عصر تا 1 شب بود

شب بعد کار تا خونه که میرسیدم زنگ میزدم به مریم من صدای نفساشو میشنیدم و ارامش میگرفتم و اون شعرایی که من براش میخوندم رو میشنید

روزا ب سرعت میگذشتن و ما عاشق تر میشدیم