دوسال با طعم زندگی

من فقط مطمئن تر شده بودم به ازدواجم با مریم

تا اینکه دایی ها و خاله های من رفتن برای عید دیدنی و دید و بازدید خونه پدر مریم و شب رو اونجا بودن

نمیدونم چرا اینقدر اونروز حالم بد بود چند بار دستمو بریدم و میترسیدم از یک اتفاق بد و ناگهانی که همه چیزو خراب کنه

به گفته مریم در آخرین ساعتای بیداریم اونشب هیچ اتفاق بدی نیوفتاد

صبح از خواب پاشدم

طبق معمول گوشیمو برداشتم تا پیام صبح بخیر مریم بهم انگیزه بده برای شروع یک روز خ وب

اما پیامی روی گوشیم نبود

بلافاصله زنگ زدم بهش اما گوشیش خاموش بود

دو سه ساعت پشت سرهم  شمارشو گرفتم و هی اپراتور میگفت گوشیش خاموشه

از نگرانی نمیتونستم جلوی اشکامو بگیرم.

زنگ زدم به مامانش بعد دو سه تا بوق جوابمو داد

گفت از زندگی دخترش برم بیرون

ازم خواست عشقمو با رفتنم ثابت کنم

اخه چی شده بود من که تا قبل خوابم با مریم حرف میزدم اخه یه شبه چی شده بود

چند روز گوشی مریم خاموش بود و من روزی هزار بار شمارشو میگرفتم

تا اینکه 6 فروردین ساعت 11 قبل ظهر مریم زنگ زد اونم نه به من به دوست من که هرموقع من گوشیمو جواب نمیداد از اون خبر منو میگرفت

تا گوشی دوستم زنگ خورد ازش گرفتم و بلافاصله جواب دادم

سلام عشقم

خوبی 

سلام

چرا باهام حرف نمیزنی

من چه کار اشتباهی کردم

عشقم تورو جون رضا باهام حرف بزن

مریمی نفسم عمرم عشقم یه چیزی بگو.

_ازت متنفرم رضا، ازت متنفرم

و بعدشم گوشیو قطع کرد

هرچی زنگ زدم جوابمو نداد

رفتم که به عمرم خاتمه بدم 

هر راهی برا خودکشی برام راحت تر بود از رفتن مریم.